Merhaba,
Bugün 28 Aralık Salı. İşe başlamama günler var ve Enis Bora biberonu kesinlikle sevmiyor. Güç bela 1,5 saatte içmesi gerekenin yarısını bitiriyor ve bu esnada o kadar çok ağlıyor ki, neden onu biberon için zorladığımızı sorguluyorum bir süredir. Doktorumuzun da tavsiyesi ile bir öğünümuzu biberon yerine kaşıkla yiyebileceği bir besine dönüştürme çabalarımızın sonucu olarak bugün anne sütünden yapılma muhallebi yedirme seanslarımızın ilki (28 Aralık 2010)...Fazla uzatmadan sonucu paylaşmak isterim: Bora muhallebiyi arttırdı!!! Nasıl oldu ben de bilmiyorum ama ağzına kaşıkla verdiğimin iki katı ağzından çıkıyor. Böylece tükenmeze dönen muhallebi, saatler sonunda Bora'nın midesi hariç akla hayale gelebilecek heryere girerek bitti. Akşam burnunun ve kulaklarının içinde bile muhallebi kalıntılarını temizlerken buldum kendimi...
Tarihler yılın son gününü işaret ediyor. Evdeki son günüm. Bir yandan akşama hazırlanıyorum bir yandan da bakıcımızın Bora'ya muhallebisini yedirme çalışmalarını izliyorum. Daha yarıya bile gelmeden mutfakta derin bir sessizlik oldu. Bir de ne göreyim, Bora uyuyakalmış. Ayaklarını gıdıkladım, ellerini ovdum, öptüm, sevdim...Nafile. Ne yaptıysam uyandıramadım. Muhallebi de bir kenarda kös kös, Bora'nın uyanmasını bekledi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder