İşte size resimli bir öykü:
Bu nasıl birşey? Daha önce böyle birşeye dokunmamıştım?! Öbür evde hiç yok bunlardan. Nereden çıktı şimdi bu? Bir ellesem mi ki? Yoksa ellememek daha güvenli? Herkes "cici, ciciii" yapıyor. Ben en iyisi bir dokunayım bakalım neler olacak???
Amanıııııııııın, bu tuhaf şeyi hiç sevmedimmmmmmm. Hiç de cici değil bu şey. Bir kere yeşil! Öbür evde hep kahverengiydi...Bir de bunlar insanın eline batıyor. Aslında çok can yakmıyor ama daha önce hiç elime bişi batmamıştı.Ne anneanne, ne dede, ne de oyuncakla beni bunun üstüne bir daha asla oturtamazsınız.!!!
Neyse ki, babamın şefkatli kollarındayım. Kahraman babam,bu yeşil dikenlerden kurtardı beni çok şükür!!!
Hep diyorum benimle uğraşmayın, illa beni şebek yapacaklar:
Şu saçlara bakın yahu!
Ama sanmayın ki jöle filan var, yıka ve çık halim bu:) acaba şampuan reklamlarına alırlar mı beni? Bir de annem tutturmuş, bu halimi Macaulay Culkin'e benzetiyormuş...Çok komikler yahu...
Neyse, şu kum olayına alıştım artık. Zaten daha annemin karnındayken sürekli yoga derslerinde aynı şeyleri duymaktan, beynime kazınmış "şu an çok rahatım, heryerim rahat" cümlelerine. İçimden bunları söyleye söyleye oturunca kuma, o kadar da sıkıntı çekmiyormuşum meğersem:)Bakın ne huzurluyum, öyle değil mi?
Çok tatlı maşallah:) Biz de Duru kızımla bu sene tatil yaptık ama sizin oğlunuz daha büyük olduğundan tatil daha bir tatil gibi olmuş sanki:P
YanıtlaSilSaçlara bayıldım:))
Sevgiler..