Lilypie First Birthday tickers

Lilypie First Birthday tickers

12 Ağustos 2010 Perşembe

12 Ağustos Perşembe, tam tamına 4 saat 55 dakika

Sevgili meleğim,

Biliyorum ki sen de dünyamız ile tanışmaya artık hazırsın. Ama sanırım bir itici güce ihtiyacın var. Saat 09:00 ve o itici gücü almam gerektiği söylendiğinde, hiç itiraz etmiyorum. Bu azıcık destekle herşey yoluna giriyor meleğim. Sen ışığa kavuşmak için çaba gösteriyorsun, ben mutlulukla her sancıyı karşılıyorum.

Hiç korkuttukları gibi değil bebeğim. Her bir sancı, senin ışığa bizim sana kavuşmamızı sağlıyor. O kadar mutluyuz ki. Koridorlar boyu yürüyorum.

Gözüme diğer baba adayları çarpıyor. Eşlerini bekliyorlar, gerginler, heyecanlılar...O an aklımdan geçiriyorum, acaba baban ne kadar zaman sonra o duyguları tadacak? Seni ilk gördüğünde ne düşünecek? Ya ben?! Ağlayacak mıyım? Hiç sanmıyorum!?

Saat 13:30, doğumhane bizim için hazır meleğim. Sana kavuşmamıza dakikalar kaldı. Ne talihsiz bir durum ki, ne doğum fotoğrafçısı ne de annemler, hiç kimse bu kadar erken beklemediğinden hastanede değil. Artık babanın fotoğrafçılığı ile o anları ölümsüzleştireceğiz.

Doğumhane çok aydınlık ve ferah. Sağ taraf baştan aşağı pencere, dışarısını görmek mümkün. Sol tarafta senin makamın var. Senin için özel hemşireler orada bekliyorlar. Baban sağ başucumda. Gül Ebe yanıbaşımda, moral veriyor.


Alper ve Özgür doktorlar nefes verme şeklimi tarif ediyorlar ama ben nedense o kadar panik oluyorum ki, onlarla senkronize olamıyorum bir türlü. Bana nefes vermemi söylüyorlar ama ben daha nefes almamışım ki:(

13:55 ve ilk çığlık. Sen, minicik morumsu renginle ve hala göbek bağın bana bağlı iken karnımın üstündesin aşkım. O ölümsüz anı kelimelere dökmek çok zor. O andan itibaren tek düşüncem, seni bir an önce kucaklayabilmek.

Nereden de ağzıma pelesenk olmuş bu "aşkitom" lafı?! Sürekli sana öyle hitap ediyorum. Kendim de şaşırıyorum ama söylemeye devam ediyorum. Seni koynuma aldığımda yaşanan o sessizlik anı, hiçbir şeye değişilmeyecek bir mucize.



Durdurun dünyayı, herkes dursun, kimse konuşmasın, ben oğlumla sonsuzluğu paylaşıyorum...Gözyaşları içinde...

1 yorum:

  1. Baharcım,

    Ne güzel yazmışsın yaaa! Bayıldım.
    Çok kıskandım normal doğum olayını :(. Damarıma bastın valla..
    Boracığı görünce ağladın mı bu arada?

    YanıtlaSil