Hamileliğimin sonlarına yaklaşıyorum. Herşey artık çok heyecanlı. Biraz merak, biraz stres, biraz endişe...Pek çok duygunun karışımını hissediyorum damarlarımda. Bir de senin bitmek tükenmek bilmeyen enerjinle attığın tekmeleri.
Bugün seninle buluşmak için çok heyecanlıyım. Ultrason sayesinde seninle iletişim kurmak, kendimi iyi hissettiryor. Elimden geldiğince yine en güzel giysilerimi giyiyorum. Artık o kadar az seçeneğim kaldı ki giysi konusunda. Beni güzel ve mutlu görmeni herşeyden çok istiyorum meleğim, kavuşmamız an meselesi iken...
Ancak doktorumuz, senin henüz gelmeye hazır olmadığını söylediğinde yıkıldığımı hissettim. 38. haftanın 3.günündeyiz. Doktorumuz ilk defa sezeryandan bahsederken, gözyaşlarıma hakim olamıyorum işte...Evet biliyorum, maç 90 dakika ve biz henüz 85. dakikadayız. Belki bir son dakika süprizi olur. Ama yaşlar karamsar annenin gözlerinden fışkırıyor adeta...
Bana iyi gelecek ve beni sakinleştirecek tek şey puzzle'ım. Sen gelmeden bitirmek istiyorum.
Seni bekliyoruz meleğim, sağlıkla, mutlulukla huzurla gelmeni...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder